Pięciu wielkich mistrzów świata w szachach
Garry Kasparov
Dla wielu Kasparow jest najlepszym szachistą w historii. Urodzony w Azerbejdżanie zawodnik został mistrzem świata w 1985 roku po pokonaniu Anatolija Karpowa w meczu, który był śledzony z zainteresowaniem na całym świecie. Kasparow zachował ktytuł do 2000 roku. Wystąpił on w słynnym podwójnym pojedynku z komputerem „Deep Blue” w latach 90. Po pokonaniu maszyny w 1996 roku, został pokonany rok później w starciu, które zostało zapamiętane do dziś.
Bobby Fischer
Jeśli dla niektórych Kasparow jest najlepszym szachistą w historii, to tytuł „najpopularniejszego” bez wątpienia przypada Amerykaninowi Bobby’emu Fischerowi. Jego historia to historia cudownego dziecka, które stało się ikoną kultury popularnej w Stanach Zjednoczonych. W 1972 roku jego pojedynek z radzieckim Borysem Spasskim był uważany za kolejny zimnowojenny rozdział. Tamten mecz był naznaczony chamstwem, niedomówieniami i przede wszystkim poziomem gry, który czyni go jednym z największych meczów w historii.
Magnus Carlsen
Norweg, mistrz świata od 2013 roku, rywalizuje o szachową koronę z Rosjaninem Napo. Carlsen to wielka współczesna ikona szachów, której udało się pozostać niepokonaną przez 125 partii szachów klasycznych do października 2020 roku. Jego wszechogarniająca jakość kontrastuje z pewnym „roztargnieniem” w kluczowych momentach gry i z nawykami, które dla wielu ekspertów zrywają z klasycznymi wzorcami szachowymi. Czy znasz najlepszych polskich szachistów? Sprawdź: https://www.wislak.pl/szachy-to-nie-tylko-gra-ale-tez-popularny-sport
José Raúl Capablanca
Postać Capablanki plasuje się wśród innych legend początków „profesjonalnych” szachów. Został mistrzem świata w 1921 roku pokonując Laskera, a koronę stracił w 1927 roku na rzecz Alechina, który nie zgodził się na rewanż. Zapamiętany jako „Mozart szachów”, jego przydomek świadczy o jego randze w historii gry. Przez osiem lat nie doznał porażki i dopiero dwie wojny światowe ograniczyły ekspansję jego geniuszu i jego postaci na arenie międzynarodowej.
Anatolij Karpow
W zbiorowej wyobraźni porażka Karpowa przez Kasparowa w 1985 roku czyni go jednym z tych „pokonanych gigantów” sportu. Jednak poziom szachowy Karpowa czyni go jednym z wielkich w historii. Został mistrzem świata w 1975 roku wobec odmowy Bobby’ego Fischera gry przeciwko niemu i utrzymał koronę przez dziesięć lat. W tym czasie stał się ikoną Związku Radzieckiego i punktem odniesienia dla każdego szachisty na świecie.